Χρήση του πλήκτρου Shift στους τύπους πίνακα του Excel

Υπάρχει μια σημαντική διαφορά μεταξύ της εισαγωγής ενός τύπου μέσω του συνδυασμού πληκτρολογίου Ctrl+Enter και μέσω του Ctrl+Shift+Enter. Και τα δύο καταλήγουν σε μια σειρά αποτελεσμάτων εάν ξεκινήσετε επιλέγοντας μια περιοχή κελιών, αλλά μόνο ο τύπος που εισάγεται χρησιμοποιώντας Ctrl+Shift+Enter είναι αυτό που το Excel ονομάζει συμβατικά "φόρμουλα πίνακα". Εδώ είναι η διαφορά.

Όταν εισάγετε έναν τύπο σε πίνακα, χρησιμοποιώντας Ctrl+Shift+Enter, εισάγετε έναν τύπο σε πολλά κελιά. Αυτά τα κελιά συνήθως εμφανίζουν διαφορετικά αποτελέσματα, συχνά επειδή ο τύπος σας χρησιμοποιεί μια συνάρτηση όπως LINEST ή TRANSPOSE που έχει σχεδιαστεί για να επιστρέφει διαφορετικές τιμές σε διαφορετικά κελιά. Ή τα διαφορετικά αποτελέσματα μπορεί να προκύψουν επειδή τα ορίσματα του τύπου περιλαμβάνουν μια περιοχή κελιών.

Είναι μια λεπτή διαφορά, αλλά η χρήση των πλήκτρων Ctrl+Enter έχει ως αποτέλεσμα διαφορετικούς τύπους στα επιλεγμένα κελιά, όπου τα Ctrl+Shift+Enter έχουν τον ίδιο τύπο σε καθένα από τα επιλεγμένα κελιά.

Κάθε κελί στο C1:C5 περιέχει τον ίδιο τύπο πίνακα.

Τα κελιά στην περιοχή C1:C5 μοιράζονται τον ίδιο τύπο πίνακα. Τα αποτελέσματα που εμφανίζονται στα μεμονωμένα κελιά είναι διαφορετικά επειδή ο τύπος του πίνακα επιστρέφει έναν πίνακα πέντε διαφορετικών τιμών.

Τα κελιά στην περιοχή C7:C11 έχουν διαφορετικούς τύπους, αν και μόνο ένας εισήχθη μέσω του πληκτρολογίου. Εάν επιλέξατε C7:C11 και πληκτρολογήσετε αυτόν τον τύπο

=A7

και μετά εισάγατε τον τύπο με Ctrl+Enter, που θα είχε το ίδιο αποτέλεσμα όπως αν είχατε εισάγει τον τύπο κανονικά στο C7, τον είχατε αντιγράψει και τον επικολλούσατε στο C8:C11. Δηλαδή, ο τύπος προσάρμοσε τις αναφορές του στα σημεία Α8, Α9, Α10 και Α11. Διαφορετικά κύτταρα, διαφορετικοί τύποι.

Τα κελιά C13:C17 συμπληρώθηκαν με τον ίδιο τρόπο όπως το C7:C11, με τη διαφορά ότι ο τύπος που πληκτρολογήθηκε ήταν:

=A13:A17

Και πάλι, Ctrl+Enter χρησιμοποιήθηκε για να γεμίσει και τα πέντε κελιά στο C13:C17. Ο τύπος προσάρμοσε επίσης τις αναφορές του όπως φαίνεται στο E13:E17. Τα αποτελέσματα χρησιμοποιούν αυτό που το Excel ονομάζει σιωπηρή τομή. Δηλαδή, η θέση του τύπου υποδηλώνει τη θέση της τομής με μια σειρά κελιών.

Έτσι, το C13 δείχνει στο A13:A17 και η σειρά του C13 τέμνει το A13:A17 στο A13. Ο τύπος στο C13 επιστρέφει την τιμή που βρέθηκε σε αυτή τη διασταύρωση, 1. Ομοίως. Ο τύπος στο C17 δείχνει στο A17:A21. Τέμνει το A17:A21 στο A17 και η άρρητη τομή κάνει τον τύπο να επιστρέψει την τιμή στην τομή, 5.