Η εποχιακή εξομάλυνση στο Excel χρησιμοποιεί όχι μία αλλά δύο σταθερές εξομάλυνσης: μία για το τρέχον επίπεδο της γραμμής βάσης (άλφα) και μία για το τρέχον εποχιακό αποτέλεσμα (δέλτα) .
Στην πραγματικότητα, μερικές φορές υπάρχουν τρεις σταθερές εξομάλυνσης: μία για το τρέχον επίπεδο, μία για την τρέχουσα σεζόν και μία για την κλίση στη γραμμή βάσης, και ένα μοντέλο εξομάλυνσης που χρησιμοποιεί και τις τρεις ονομάζεται μοντέλο Holt-Winters. Για να μην μπερδευτούν τα πράγματα, υποθέστε ότι είτε δεν υπάρχει κλίση στη γραμμή βάσης είτε ότι εργάζεστε με μια γραμμή βάσης που έχετε ήδη διαφοροποιήσει και, επομένως, την έχετε κάνει ακίνητη.
Εάν διαβάζετε βιβλία σχετικά με τις προβλέψεις, μπορεί να δείτε τη σταθερά επιπέδου που αναφέρεται ως άλφα και την εποχιακή σταθερά που αναφέρεται ως δέλτα. (Δεν υπάρχει πολλή τυποποίηση στα ελληνικά ονόματα για τις σταθερές, αλλά φαίνεται ότι η βιβλιογραφία για την εξομάλυνση τείνει να προτιμά το άλφα για τη σταθερά στάθμης και το δέλτα για την εποχιακή σταθερά.)
Το σχήμα δείχνει ένα παράδειγμα της εξίσωσης εξομάλυνσης για τη συνιστώσα επιπέδου της πρόβλεψης .
Η πρώτη εκτίμηση του επιπέδου της γραμμής βάσης είναι ο μέσος όρος των εσόδων το πρώτο έτος, στο κελί F5.
Λάβετε υπόψη ότι, για να προβλέψετε τα έσοδα για το δεύτερο τρίμηνο του 2013, θέλετε να κάνετε τη συλλογή δεδομένων και να εφαρμόσετε τους τύπους σας κατά το 1ο τρίμηνο του 2013. Επομένως, εργάζεστε με πληροφορίες που είναι διαθέσιμες σε εσάς μέχρι το τέλος του πρώτου τριμήνου 2013. Γενικότερα, μπορεί να προβλέψει τα έσοδα για την επόμενη περίοδο σας μόλις είναι διαθέσιμα τα δεδομένα για την τρέχουσα περίοδο. Και με την εποχιακή εξομάλυνση, μπορείτε εύλογα να προβλέψετε έως και μια πλήρη στροφή των εποχών πέρα από το πιο πρόσφατο πραγματικό αποτέλεσμα στη γραμμή βάσης σας.