Παραδείγματα χρηματοοικονομικών μοντέλων

Όταν εξετάζετε τα οφέλη που μπορεί να αποφέρει ένα οικονομικό μοντέλο, είναι δύσκολο να μην παρασυρθείτε σκεπτόμενοι τις δυνατότητες εφαρμογής ενός χρηματοοικονομικού μοντέλου! Όταν κατανοήσετε τις αρχές των χρηματοοικονομικών μοντέλων, μπορείτε να αρχίσετε να εξετάζετε τα πιο συνηθισμένα σενάρια στα οποία θα εφαρμοστεί ένα μοντέλο.

Υπάρχουν διάφορες κατηγορίες χρηματοοικονομικών μοντέλων:

• Μοντέλα χρηματοδότησης έργων: Όταν ένα μεγάλο έργο υποδομής αξιολογείται ως προς τη βιωσιμότητα, το μοντέλο χρηματοδότησης έργου βοηθά στον προσδιορισμό του κεφαλαίου και της δομής του έργου.
• Μοντέλα τιμολόγησης: Αυτά τα μοντέλα έχουν κατασκευαστεί με σκοπό τον προσδιορισμό της τιμής που μπορεί ή πρέπει να χρεωθεί για ένα προϊόν.
• Ολοκληρωμένα μοντέλα οικονομικών καταστάσεων (γνωστά και ως τριμερές χρηματοοικονομικό μοντέλο): Ο σκοπός αυτού του είδους μοντέλου είναι η πρόβλεψη της οικονομικής θέσης της εταιρείας στο σύνολό της.
• Μοντέλα αποτίμησης: Τα μοντέλα αποτίμησης αποτιμούν περιουσιακά στοιχεία ή επιχειρήσεις για σκοπούς κοινοπραξιών, αναχρηματοδότησης, προσφορών συμβολαίων, εξαγορών ή άλλων ειδών συναλλαγών ή «συμφωνιών». (Τα άτομα που κατασκευάζουν αυτά τα είδη μοντέλων είναι συχνά γνωστά ως μοντελιστές συμφωνιών. )
• Μοντέλα αναφοράς: Αυτά τα μοντέλα συνοψίζουν το ιστορικό εσόδων, εξόδων ή οικονομικών καταστάσεων (όπως η κατάσταση λογαριασμού αποτελεσμάτων, η κατάσταση ταμειακών ροών ή ο ισολογισμός).

Οι μοντελιστές γενικά ειδικεύονται σε μία ή δύο από αυτές τις κατηγορίες μοντέλων. Θα δείτε κάποια επικάλυψη μεταξύ κάθε τύπου κατηγορίας μοντέλων, αλλά τα περισσότερα μοντέλα μπορούν να ταξινομηθούν ως ένας τύπος μοντέλου.

Μοντέλα χρηματοδότησης έργων

Τα δάνεια και οι σχετικές αποπληρωμές χρέους αποτελούν σημαντικό μέρος των μοντέλων χρηματοδότησης έργων, επειδή αυτά τα έργα είναι συνήθως μακροπρόθεσμα και οι δανειστές πρέπει να γνωρίζουν εάν το έργο είναι σε θέση να παράγει αρκετά μετρητά για την εξυπηρέτηση του χρέους. Μετρήσεις όπως ο δείκτης κάλυψης εξυπηρέτησης χρέους (DSCR) περιλαμβάνονται στο μοντέλο και μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως μέτρο του κινδύνου του έργου, το οποίο μπορεί να επηρεάσει το επιτόκιο που προσφέρει ο δανειστής. Στην αρχή του έργου, το DSCR και άλλες μετρήσεις συμφωνούνται μεταξύ του δανειστή και του δανειολήπτη έτσι ώστε η αναλογία να μην είναι κάτω από ένα συγκεκριμένο αριθμό.

Μοντέλα τιμολόγησης

Η εισροή σε ένα μοντέλο τιμολόγησης είναι η τιμή και η παραγωγή είναι η κερδοφορία. Για να δημιουργήσετε ένα μοντέλο τιμολόγησης, θα πρέπει πρώτα να δημιουργηθεί μια κατάσταση λογαριασμού αποτελεσμάτων (ή κατάσταση κερδών και ζημιών) της επιχείρησης ή του προϊόντος, με βάση την τρέχουσα τιμή ή μια τιμή που έχει εισαχθεί ως σύμβολο κράτησης θέσης. Σε πολύ υψηλό επίπεδο:

Μονάδες × Τιμή = Έσοδα

Έσοδα – Έξοδα = Κέρδος

Φυσικά, αυτό το είδος μοντέλου μπορεί να είναι πολύ περίπλοκο και να περιλαμβάνει πολλές διαφορετικές καρτέλες και υπολογισμούς, ή μπορεί να είναι αρκετά απλό, σε μία μόνο σελίδα. Όταν υπάρχει αυτό το μοντέλο δομής, ο μοντελιστής μπορεί να εκτελέσει ανάλυση ευαισθησίας στην τιμή που έχει εισαχθεί χρησιμοποιώντας μια αναζήτηση στόχου ή έναν πίνακα δεδομένων.

Ολοκληρωμένα μοντέλα οικονομικών καταστάσεων

Δεν χρειάζεται κάθε χρηματοοικονομικό μοντέλο να περιέχει και τους τρεις τύπους οικονομικών καταστάσεων, αλλά πολλοί από αυτούς περιέχονται και αυτά που περιέχουν είναι γνωστά ως μοντέλα ολοκληρωμένων οικονομικών καταστάσεων. Μπορεί επίσης να τα ακούσετε να αναφέρονται ως "τριμερή χρηματοοικονομικά μοντέλα". Οι τρεις τύποι οικονομικών καταστάσεων που περιλαμβάνονται σε ένα ολοκληρωμένο μοντέλο οικονομικών καταστάσεων είναι οι ακόλουθοι:

• Κατάσταση λογαριασμού αποτελεσμάτων, γνωστή και ως κατάσταση κερδών και ζημιών (P&L).
• Κατάσταση ταμειακών ροών
• Ισολογισμός

Από την άποψη της χρηματοοικονομικής μοντελοποίησης, είναι πολύ σημαντικό όταν δημιουργείται ένα ολοκληρωμένο μοντέλο οικονομικών καταστάσεων, οι οικονομικές καταστάσεις να συνδέονται σωστά μεταξύ τους, έτσι ώστε αν αλλάξει μια κατάσταση, αλλάζουν και οι άλλες.

Μοντέλα αποτίμησης

Η δημιουργία μοντέλων αποτίμησης απαιτεί εξειδικευμένη γνώση της θεωρίας αποτίμησης (χρησιμοποιώντας τις διαφορετικές τεχνικές αποτίμησης ενός περιουσιακού στοιχείου), καθώς και δεξιότητες μοντελοποίησης. Εάν είστε περιστασιακός οικονομικός μοντελιστής, πιθανότατα δεν θα χρειαστεί να δημιουργήσετε από την αρχή ένα πλήρως λειτουργικό μοντέλο αποτίμησης. Αλλά θα πρέπει τουλάχιστον να έχετε μια ιδέα για το τι είδους χρηματοοικονομικά μοντέλα αποτίμησης υπάρχουν εκεί έξω.

Ακολουθούν τρεις συνήθεις τύποι χρηματοοικονομικών μοντέλων αποτίμησης που μπορεί να συναντήσετε:

• Συγχωνεύσεις και εξαγορές (M&A): Αυτά τα μοντέλα έχουν κατασκευαστεί για να προσομοιώνουν το αποτέλεσμα της συγχώνευσης δύο εταιρειών ή της εξαγοράς μιας εταιρείας της άλλης. Τα μοντέλα συγχωνεύσεων και εξαγορών πραγματοποιούνται συνήθως σε αυστηρά ελεγχόμενο περιβάλλον. Λόγω του εμπιστευτικού χαρακτήρα του, ένα μοντέλο συγχωνεύσεων και εξαγορών έχει λιγότερους παίκτες από άλλα είδη μοντέλων. Το έργο προχωρά γρήγορα γιατί τα χρονικά πλαίσια είναι στενά. Οι λίγοι μοντελιστές που εργάζονται σε ένα μοντέλο συγχωνεύσεων και εξαγορών το κάνουν σε μια συγκεντρωμένη χρονική περίοδο, συχνά εργάζονται πολλές ώρες για να επιτύχουν ένα πολύπλοκο και λεπτομερές μοντέλο.
• Εξαγορά με μόχλευση (LBO): Αυτά τα μοντέλα έχουν κατασκευαστεί για να διευκολύνουν την αγορά μιας εταιρείας ή ενός περιουσιακού στοιχείου με μεγάλα ποσά χρέους για τη χρηματοδότηση της συμφωνίας, που ονομάζεται εξαγορά με μόχλευση. Η οντότητα που εξαγοράζει την εταιρεία ή το περιουσιακό στοιχείο «στόχου» συνήθως χρηματοδοτεί τη συμφωνία με κάποια ίδια κεφάλαια, χρησιμοποιώντας τα περιουσιακά στοιχεία του στόχου ως ασφάλεια — με τον ίδιο τρόπο που λειτουργούν πολλά στεγαστικά δάνεια. Τα LBO είναι μια δημοφιλής μέθοδος απόκτησης, επειδή επιτρέπουν στην οικονομική οντότητα να πραγματοποιεί μεγάλες αγορές χωρίς να δεσμεύει πολλά μετρητά. Η μοντελοποίηση αποτελεί σημαντικό μέρος της συμφωνίας LBO λόγω της πολυπλοκότητάς της και των υψηλών διακυβεύσεων.
• Προεξοφλημένες ταμειακές ροές (DCF): Αυτά τα μοντέλα υπολογίζουν τα μετρητά που αναμένεται να ληφθούν από την επιχείρηση ή το περιουσιακό στοιχείο που σκέφτεται να αγοράσει μια εταιρεία και στη συνέχεια προεξοφλούν αυτές τις ταμειακές ροές σε σημερινά δολάρια για να δούμε αν αξίζει να επιδιώξουμε την ευκαιρία. Η αποτίμηση των μελλοντικών ταμειακών ροών που αναμένονται από μια εξαγορά είναι η πιο κοινή μέθοδος μοντελοποίησης αποτίμησης. Εγγενές στοιχείο της μεθοδολογίας DCF είναι η έννοια της διαχρονικής αξίας του χρήματος — με άλλα λόγια, ότι τα μετρητά που λαμβάνονται σήμερα αξίζουν πολύ περισσότερο από το ίδιο ποσό μετρητών που λαμβάνεται στα επόμενα χρόνια.

Μοντέλα αναφοράς

Επειδή εξετάζουν ιστορικά τι συνέβη στο παρελθόν, μερικοί άνθρωποι υποστηρίζουν ότι τα μοντέλα αναφοράς δεν είναι πραγματικά οικονομικά μοντέλα, αλλά διαφωνώ. Οι αρχές, η διάταξη και ο σχεδιασμός που χρησιμοποιούνται για τη δημιουργία ενός μοντέλου αναφοράς είναι πανομοιότυπες με άλλα οικονομικά μοντέλα. Ακριβώς επειδή περιέχουν ιστορικούς και όχι προβλεπόμενους αριθμούς δεν σημαίνει ότι πρέπει να κατηγοριοποιηθούν διαφορετικά.

Στην πραγματικότητα, τα μοντέλα αναφοράς χρησιμοποιούνται συχνά για τη δημιουργία πραγματικών αναφορών έναντι του προϋπολογισμού, οι οποίες συχνά περιλαμβάνουν προβλέψεις και κυλιόμενες προβλέψεις, οι οποίες με τη σειρά τους βασίζονται σε υποθέσεις και άλλους παράγοντες. Τα μοντέλα αναφοράς συχνά ξεκινούν ως μια απλή αναφορά κατάστασης λογαριασμού αποτελεσμάτων, αλλά καταλήγουν να μετατρέπονται σε πλήρως ενσωματωμένα μοντέλα οικονομικών καταστάσεων, μοντέλα τιμολόγησης, μοντέλα χρηματοδότησης έργων ή μοντέλα αποτίμησης.