Εκτός από τους ενσωματωμένους τύπους πίνακα του Excel, μπορείτε να δημιουργήσετε τους δικούς σας. Για να βοηθήσετε τα πράγματα, μπορείτε να ενσωματώσετε πίνακες με όνομα. Η παρακάτω εικόνα δείχνει δύο πίνακες με όνομα, X και Y, στις στήλες C και D, αντίστοιχα. Το Χ αναφέρεται στο C2 έως το C5 ( όχι το C1 έως το C5) και το Y αναφέρεται στο D2 έως το D5 ( όχι το D1 έως το D5). Το XY είναι η κεφαλίδα στήλης για τη στήλη F. Κάθε κελί στη στήλη F θα αποθηκεύει το γινόμενο του αντίστοιχου κελιού στη στήλη C και το αντίστοιχο κελί στη στήλη D.
Δύο πίνακες με όνομα.
Ένας εύκολος τρόπος για να εισαγάγετε τα προϊόντα, φυσικά, είναι να ορίσετε το F2 ίσο με C2*E2 και στη συνέχεια να συμπληρώσετε αυτόματα τα υπόλοιπα ισχύοντα κελιά στη στήλη F.
Ωστόσο, απλώς για να επεξηγήσετε τους τύπους πίνακα, ακολουθήστε αυτά τα βήματα για να εργαστείτε στα δεδομένα στο φύλλο εργασίας.
Επιλέξτε τον πίνακα που θα περιέχει τις απαντήσεις στον τύπο του πίνακα.
Αυτό θα ήταν F2 έως F5 — ή F2:F5, στο Excel-speak.
Στον επιλεγμένο πίνακα, πληκτρολογήστε τον τύπο.
Ο τύπος εδώ είναι =X * Y
Πατήστε Ctrl+Shift+Enter (όχι Enter). Στο Mac, αυτό είναι Ctrl+Shift+Return ή Command+Shift+Return.
Οι απαντήσεις εμφανίζονται στα F2 έως F5. Σημειώστε τον τύπο {=X*Y} στη γραμμή τύπου. Οι σγουρές αγκύλες υποδεικνύουν έναν τύπο πίνακα.
Όταν ονομάζετε μια περιοχή κελιών, βεβαιωθείτε ότι η περιοχή με το όνομα δεν περιλαμβάνει το κελί με το όνομα σε αυτήν. Εάν συμβεί αυτό, ένας τύπος πίνακα όπως {=X * Y} προσπαθεί να πολλαπλασιάσει το γράμμα X με το γράμμα Y για να παράγει την πρώτη τιμή, κάτι που είναι αδύνατο και έχει ως αποτέλεσμα την εξαιρετικά άσχημη #VALUE! λάθος.
Τα αποτελέσματα του τύπου πίνακα {=X * Y}.
Η παράξενη συμπεριφορά του Mac σε σχέση με τον τύπο του πίνακα ΣΥΧΝΟΤΗΤΑΣ δεν εμφανίζεται σε έναν σπιτικό τύπο πίνακα — δεν είναι απαραίτητο να κάνετε κλικ στη γραμμή τύπου πριν πατήσετε τον συνδυασμό πληκτρολογίου.
Το Command+κάνοντας κλικ στο κουμπί Enter (το σημάδι επιλογής δίπλα στη γραμμή τύπου) λειτουργεί και σε αυτό το πλαίσιο.