Að koma með tillögur og gervigreind

Tillaga er frábrugðin skipun. Jafnvel þó að sumt fólk virðist alveg missa af tilganginum, þá er tillaga einfaldlega hugmynd sem sett er fram sem hugsanleg lausn á vandamáli. Að koma með tillögu þýðir að aðrar lausnir gætu verið til og að samþykkja tillögu þýðir ekki að útfæra hana sjálfkrafa. Í raun er tillagan aðeins hugmynd; það virkar kannski ekki einu sinni. Auðvitað, í fullkomnum heimi, væru allar tillögur góðar tillögur - að minnsta kosti mögulegar lausnir á réttri framleiðslu, sem er sjaldan raunin í hinum raunverulega heimi.

Að fá tillögur byggðar á fyrri aðgerðum

Algengasta leiðin sem gervigreind notar til að búa til tillögu er með því að safna fyrri aðgerðum sem atburðum og nota síðan fyrri aðgerðir sem gagnasafn til að gera nýjar tillögur. Til dæmis kaupir einhver hálfgerða græju í hverjum mánuði í þrjá mánuði. Það er skynsamlegt að stinga upp á að kaupa annan í byrjun fjórða mánaðar. Reyndar gæti sannarlega snjöll gervigreind komið með tillöguna á réttum tíma mánaðarins. Til dæmis, ef notandinn kaupir á milli þriðja og fimmta dags mánaðar fyrstu þrjá mánuðina, borgar sig að byrja með tillöguna á þriðja degi mánaðarins og fara svo yfir í eitthvað annað eftir fimmta dag.

Menn gefa frá sér gífurlegan fjölda vísbendinga á meðan þeir framkvæma verkefni. Ólíkt mönnum, gefur gervigreind í raun gaum að öllum þessum vísbendingum og getur skráð þær á samkvæman hátt. Samræmd söfnun aðgerðagagna gerir gervigreindum kleift að koma með tillögur byggðar á fyrri aðgerðum með mikilli nákvæmni í mörgum tilfellum.

Að fá tillögur byggðar á hópum

Önnur algeng leið til að koma með tillögur byggir á hópaðild. Í þessu tilviki þarf hópaðild ekki að vera formleg. Hópur gæti samanstandað af lausu félagi fólks sem hefur einhverja minniháttar þörf eða starfsemi sameiginlega. Til dæmis gætu skógarhöggsmaður, verslunareigandi og næringarfræðingur keypt leyndardómsbækur. Jafnvel þó að þeir eigi ekkert annað sameiginlegt, ekki einu sinni staðsetningu, þá gerir sú staðreynd að allir þrír líkjast leyndardómum þeim að hluta af hópi. Gervigreind getur auðveldlega komið auga á mynstur eins og þetta sem gæti farið framhjá mönnum, svo það getur komið með góðar kauptillögur byggðar á þessum frekar lausu hópatengslum.

Hópar geta falið í sér eterískar tengingar sem eru í besta falli tímabundnar. Til dæmis gæti allt fólkið sem flaug flugi 1982 frá Houston á tilteknum degi myndað hóp. Aftur, engin tengsl eru á milli þessa fólks nema að þeir komu fram á tilteknu flugi. Hins vegar, með því að þekkja þessar upplýsingar, gæti gervigreind framkvæmt viðbótarsíun til að finna fólk innan flugsins sem líkar við leyndardóma. Aðalatriðið er að gervigreind getur gefið góðar uppástungur byggðar á hóptengingu jafnvel þegar erfitt (ef ekki ómögulegt) er að bera kennsl á hópinn frá mannlegu sjónarhorni.

Að fá rangar tillögur

Allir sem hafa eytt tíma í að versla á netinu vita að vefsíður koma oft með tillögur út frá ýmsum forsendum, eins og fyrri kaup. Því miður eru þessar tillögur oft rangar vegna þess að undirliggjandi gervigreind skortir skilning. Þegar einhver kaupir ofurbreitt græju einu sinni á ævinni, myndi maður líklega vita að kaupin eru örugglega einu sinni á ævinni vegna þess að það er afar ólíklegt að einhver þurfi tvær. Hins vegar skilur gervigreindin ekki þessa staðreynd. Svo, nema forritari búi til sérstaklega reglu sem tilgreinir að ofurbreiðar búnaður séu einu sinni á ævinni, getur gervigreindin valið að halda áfram að mæla með vörunni vegna þess að salan er skiljanlega lítil. Með því að fylgja aukareglu um að kynna vörur með hægari sölu, hegðar gervigreindin sig í samræmi við eiginleikana sem verktaki útvegaði honum,

Fyrir utan reglubundnar eða rökfræðilegar villur í gervigreindum geta tillögur skemmst vegna gagnavandamála. Til dæmis gæti GPS komið með tillögu byggða á bestu mögulegu gögnum fyrir tiltekna ferð. Vegagerðin gæti hins vegar gert fyrirhugaða slóða óviðunandi vegna þess að vegurinn er lokaður. Auðvitað taka mörg GPS forrit til greina vegagerð, en stundum taka þau ekki tillit til annarra atriða, svo sem skyndilegrar breytinga á hámarkshraða eða veðurskilyrði sem gera tiltekna slóð sviksama. Menn geta sigrast á skorti á gögnum með nýsköpun, svo sem með því að nota minna ferðalag eða skilja merkingu krókamerkja.

Þegar gervigreind tekst að komast framhjá rökfræði, reglum og gagnavandamálum kemur það stundum með slæmar tillögur vegna þess að það skilur ekki fylgni á milli ákveðinna gagnapakka á sama hátt og maður gerir. Til dæmis getur gervigreindin ekki vitað að stinga upp á málningu eftir að maður kaupir blöndu af pípu og gipsvegg þegar hann gerir við pípulagnir. Þörfin á að mála gipsvegginn og umhverfið í kring eftir viðgerðina er augljós fyrir manneskju vegna þess að manneskjan hefur tilfinningu fyrir fagurfræði sem gervigreindin skortir. Manneskjan gerir fylgni milli ýmissa vara sem er ekki augljós fyrir gervigreind.