Πολλές δηλώσεις στο Adobe Flash CS6 αναφέρονται σε ακριβείς αριθμούς πλαισίων για πλοήγηση στη Γραμμή χρόνου. Εάν τυχαίνει να αλλάξετε την τοποθέτηση κάποιου στοιχείου στο Χρονολόγιό σας (όπως η αρχή ή το τέλος μιας κινούμενης εικόνας), οι αριθμοί καρέ μπορεί να γίνουν ανακριβείς. Για περιπτώσεις όπως αυτές, μπορείτε να αντιστοιχίσετε ονόματα απευθείας σε βασικά καρέ στη Γραμμή χρόνου που μπορείτε να καλέσετε απευθείας από το ActionScript.
Οι ετικέτες καρέ είναι γνωστά ονόματα που μπορείτε να αντιστοιχίσετε σε οποιοδήποτε βασικό καρέ (όπως αρχή, τέλος ή big_finale). Στη συνέχεια, μπορείτε να πείτε στο ActionScript να μεταβεί σε αυτά τα πλαίσια ονομαστικά ως εναλλακτική λύση στη χρήση ενός αριθμού πλαισίου.
Εάν αλλάξει η θέση του πλαισίου με το όνομα, τα σενάρια εξακολουθούν να λειτουργούν εφόσον το όνομα της ετικέτας είναι το ίδιο. Όταν μετακινείτε ένα βασικό καρέ, η ετικέτα που του εκχωρείτε μετακινείται μαζί του.
Δείτε πώς μπορείτε να τροποποιήσετε ένα κουμπί για να χρησιμοποιήσετε μια ετικέτα πλαισίου αντί για έναν αριθμό πλαισίου:
1Δημιουργήστε ένα νέο επίπεδο στο Timeline και ορίστε του το όνομα Labels.
Αυτό το όνομα είναι αυθαίρετο, αλλά είναι πάντα καλή ιδέα να ονομάζουμε επίπεδα όσο το δυνατόν πιο διαισθητικά.
2Επιλέξτε το πλαίσιο 5 του νέου σας στρώματος.
Εμφανίζεται ο Επιθεωρητής Περιουσίας.

3 Εισαγάγετε την κορυφή στο πλαίσιο κειμένου.
Το πλαίσιο κειμένου βρίσκεται στην περιοχή Label του επιθεωρητή ιδιοκτησίας.
4 Επιλέξτε το πλαίσιο 22 του επιπέδου Actions και επιλέξτε Παράθυρο→ Ενέργειες για να ανοίξετε τον πίνακα Actions (αν δεν είναι ήδη ανοιχτός).
Εάν δεν το έχετε κάνει ήδη, προσθέστε μια δήλωση gotoAndPlay().

5 Εντοπίστε τη γραμμή που γράφει gotoAndPlay(5). Αντικαταστήστε το 5 με το όνομα της νέας ετικέτας πλαισίου (επάνω) σε διπλά εισαγωγικά.
Ο κωδικός διαβάζεται τώρα
gotoAndPlay ("κορυφή");
6 Επιλέξτε Control→ Test Movie για προεπισκόπηση των αλλαγών σας.
Κάντε κλικ στο κουμπί Rewind και θα δείτε το animation να μεταπηδά στο καρέ 5 και να σταματήσει όπως ακριβώς έκανε νωρίτερα. Αυτή τη φορά, ωστόσο, ο κώδικας χρησιμοποιεί μια ετικέτα πλαισίου αντί για έναν απόλυτο αριθμό πλαισίου.
Τώρα, ανεξάρτητα από το πού μετακινείτε το βασικό καρέ, το σενάριο ακολουθεί αυτόματα όσο η ετικέτα του πλαισίου παραμένει ίδια.