Një formulë është një llogaritje matematikore, si 2 + 2 ose 3 (4 + 1). Në Microsoft Excel, formulat ndryshojnë nga teksti i zakonshëm në dy mënyra:
-
Ato fillojnë me një shenjë të barabartë, si kjo: =2+2
-
Ato nuk përmbajnë tekst (përveç emrave të funksioneve dhe referencave të qelizave). Ato përmbajnë vetëm simbole që lejohen në formulat matematikore, të tilla si kllapa, presje dhe presje dhjetore.
Ashtu si në matematikën bazë, formulat llogariten duke përdorur një rend përparësie. Tabela e mëposhtme liston rendin.
Rendi i Përparësisë në një Formulë |
Rendit |
Artikulli |
Shembull |
1 |
Çdo gjë në kllapa |
=2*(2+1) |
2 |
Eksponentimi |
=2^3 |
3 |
Shumëzimi dhe pjesëtimi |
=1+2*2 |
4 |
Mbledhja dhe zbritja |
=10–4 |
Një nga veçoritë më të mira të Excel është aftësia e tij për të referuar qelizat në formula. Kur një qelizë referohet në një formulë, çfarëdo vlere që ajo përmban përdoret në formulë. Kur ndryshon vlera, ndryshon edhe rezultati i formulës.
Për shembull, supozoni se futni 7 në qelizën A1 dhe 8 në qelizën A2. Pastaj në qelizën A3 vendosni formulën e mëposhtme: =A1+A2
Rezultati i asaj formule shfaqet në qelizën A3 si 15. Po aq lehtë mund të kishit futur =7+8 në qelizën A3 dhe të kishit marrë të njëjtin rezultat. Megjithatë, për shkak se ju referoni qelizat - në vend të vlerave fikse - ju mund të modifikoni rezultatin duke ndryshuar atë që përmban A1 ose A2. Për shembull, nëse ndryshoni vlerën në A1 në 4, rezultati në A3 ndryshon në 12.
Ju mund të përdorni një formulë për të përsëritur një vlerë midis një qelize dhe një tjetër. Për shembull, formula =A1 përsërit çdo vlerë që është në qelizën A1 kudo që ta vendosni.
Ju gjithashtu mund të kombinoni referencat e qelizave me numra fiks në qeliza. Ketu jane disa shembuj:
=A1+2
=(A1*A2)/4
=(A1+A2+B1+B2)/4